Πανοραμίξ !

Αν και οι περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουμε τη λέξη ‘Δρυίδης’ από τον γνωστό μάγο-επιστήμονα ‘Πανοραμίξ’ στο κόμικ ‘Αστερίξ’, ίσως δε γνωρίζουμε ότι οι Δρυίδες αποτελούν ένα από τα βασικότερα στοιχεία του κέλτικου πολιτισμού. Οι Κέλτες ήταν ένας αρχαίος λαός που έζησε στην Κεντρική Ευρώπη και στη Βρετανία την 1η χιλιετηρίδα προ Χριστού, ο τόπος της γέννησής τους όμως δεν έχει εξακριβωθεί. Οι Κέλτες πίστευαν πολύ στις κρυμμένες δυνάμεις του φυσικού περιβάλλοντος και οι ιερείς της μυστηριώδους θρησκείας τους ονομάζονταν Δρυίδες.
Το δρυιδικό Ιερατείο αποτελούνταν από τρεις βαθμίδες, οι οποίες με τη σειρά ήταν οι ακόλουθες: Βάρδος, Οβάτης και Δρυίδης.
Οι Βάρδοι ήταν οι χαμηλότεροι στην ιεραρχία. Το χρώμα τους ήταν το μπλε. Μάθαιναν όλους τους Κέλτικους μύθους και ήξεραν να παίζουν τη λύρα. Μετά την εκμάθηση των μύθων και της μουσικής, οι Βάρδοι θα ταξίδευαν στην ύπαιθρο, ώστε να συγκεντρώσουν πληροφορίες και να τις φέρουν πίσω στους Δρυίδες, μεταφέροντάς τις μέσω μύθων που τους συνόδευαν με μουσική. Αν κάποιος Βασιλιάς δεν έδειχνε την πρέπουσα φιλοξενία, τότε ο Βάρδος θα παρουσίαζε κάποιο τραγούδι, το οποίο θα γελοιοποιούσε το βασιλιά. Αυτό μπορούσε να προκαλέσει δυσφήμηση για το βασιλιά ανάμεσα στους ανθρώπους του. Αυτό το είδους του τραγουδιού ονομάζονταν σάτιρα.

Επόμενοι στην ιεραρχία ήταν οι Οβάτες και ήταν μάντεις και θεραπευτές. Το χρώμα τους ήταν το πράσινο, επειδή κατείχαν τις γνώσεις της φύσης και των ενεργειών της. Γνώριζαν τα μυστικά του δάσους, τις δυνάμεις που έκρυβαν μέσα τους τα βότανα και μπορούσαν να ταξιδέψουν στον κόσμο των νεκρών για να πάρουν τα μυστικά της θεραπείας.

Οι Δρυίδες ήταν η υψηλότερη βαθμίδα στην ιεραρχία και το χρώμα τους ήταν το λευκό. Το όνομά τους προέρχεται από το δέντρο 'Δρυς' το οποίο φύτρωνε σε αφθονία στα αρχαία δάση των Κελτών.
Ήταν σοφοί και πιστεύεται ότι κατείχαν υπερφυσικές δυνάμεις. Μπορούσαν να κινηθούν στον κόσμο των ζωντανών και των νεκρών και τα δέντρα στα δάση όπου συνήθως ήταν τα καταφύγιά τους, λέγεται ότι ήταν πύλες μεταξύ του επάνω και του κάτω κόσμου. Οι Δρυίδες στον κέλτικο πολιτισμό ήταν δικηγόροι, δικαστές, μορφωμένοι και κύριοι σύμβουλοι του βασιλιά σε όλα τα θέματα. Ήταν η δύναμη πίσω από το θρόνο, επειδή κανένας βασιλιάς δεν έκανε κάποια κίνηση, προτού συμβουλευτεί τον Δρυίδη σύμβουλό του. Οι Ρωμαίοι και ο Χριστιανισμός έβαλαν τέλος στους αρχαίους Δρυίδες.

Τον 17ο αιώνα, τα βρετανικά νησιά, κυρίως η Αγγλία και η Ουαλία, βίωσαν μια αναγέννηση του Δρυιδισμού. Η αναβίωση ξεκίνησε από τους John Aubrey, John Toland, William Stuckley και τον ποιητή William Blake. Ο John Aubrey ήταν ο πρώτος που συνέδεσε το μνημείο του Stonehenge με τους Δρυίδες. Σήμερα αυτή η πληροφορία είναι υπό συζήτηση από τους περισσότερους ειδικούς που μελετούν τους Δρυίδες. Κάποιοι πιστεύουν ότι ο Aubrey ήταν αρχηγός Δρυίδης, που είχε εκπαιδευτεί χωρίς διακοπή στο Δρυιδισμό. Ο John Toland όμως, διάβασε τις θεωρίες του Aubrey και έγραψε ένα βιβλίο χωρίς να δίνει κάποια αναγνώριση στον Aubrey. Ο John Toland ίδρυσε την Αρχαία Δρυιδική Αδελφότητα το 1717. Ο ποιητής William Blake φημολογείται ότι ήταν αρχηγός Δρυίδης στην Αρχαία Δρυιδική Αδελφότητα. Η Αδελφότητα αυτή χωρίστηκε το 1964 σε δύο διαφορετικές Δρυιδικές αδελφότητες.
Μετάφραση - Απόδοση - Σχολιασμός: ESOTERICA.gr
Πηγή : www.pathfinder.gr