Eλέφαντες και ιπποπόταμοι...στα Χανιά

Οστά ελεφάντων και κοκάλα από ελάφια που η ηλικία τους υπολογίζεται στα 500.000 χρόνια, μέσα σε ένα τεράστιο σπήλαιο, γεμάτο σταλακτίτες με οδό πρόσβασης ένα τούνελ τριάντα μέτρων που η είσοδος του βρίσκεται δέκα μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας!
Αν νομίζετε ότι η εικόνα που μόλις σας περιγράψαμε μπορείτε να την αντικρίσετε κάπου στη Σιβηρία ή στην Αλάσκα ,που βρίθουν από τέτοια ευρήματα, κάνετε λάθος. Και αυτό γιατί τα ευρήματα και το σπήλαιο βρίσκονται στην Κρήτη και ειδικότερα στα Χανιά, κοντά στο Ακρωτήρι Δρέπανο του Αποκόρωνα!

Τα σπάνια αυτά ευρήματα που αποδεικνύουν ότι στην Κρήτη ζούσαν πριν από χιλιάδες χρόνια τα συμπαθή παχύδερμα (ή εν πάση περιπτώσει κάποιος μακρινός πρόγονος τους) ανακαλύφθηκαν τον περασμένο Απρίλη και πραγματικά άφησαν έκθαμβους τους παλαιοντολόγους.

Δεν είναι και λίγο να πιστοποιείται η ύπαρξη ελεφάντων και μάλιστα όχι νάνων, αλλά μεγάλου μεγέθους σε ένα νησί πολύ μακριά από τα μέρη που σήμερα ξέρουμε ότι ζουν.


Όλα ξεκίνησαν τον περασμένο Φεβρουάριο όταν ένας ψαροντουφεκάς ακολουθώντας κάποιο ψάρι βρήκε σε βάθος δέκα μέτρων την είσοδο ενός τούνελ που οδηγούσε μετά από ανηφορική πορεία τριάντα μέτρων σε ένα τεράστιο σπήλαιο. Αμέσως ειδοποίησε τον σύλλογο “Φίλοι του Βυθού” και στην συνέχεια το Υπουργείο Πολιτισμού.

ΜΙΑ ΚΑΤΑΔΥΣΗ ΣΤΗΝ ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑΤο ενδιαφέρον του υπουργείου ήταν έντονο γι’ αυτό και μετά από δύο περίπου μήνες κατέφθασε εννιαμελής καταδυτική μονάδα αποτελούμενη από επτά άτομα, σπηλαιοδύτες ως επί το πλείστον, που ανάμεσα τους βρίσκονταν, ο Γιώργος Βαγιανός που ανακάλυψε το σπήλαιο του Δυρού, αλλά και ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και εκπρόσωπος της Εφορίας Παλαιοανθρωπολογίας- Σπηλαιολογίας του Υπουργείου Πολιτισμού Βασίλης Γιαννόπουλος. Μαζί τους και δύο Χανιώτες, μέλη των “Φίλων του Βυθού” ο Μανόλης Μπουζάκης και ο Θρασύβουλος Χειλουδάκης.
Η ομάδα επιχείρησε την εξερεύνηση του σπηλαίου την 1η Απριλίου. Όπως μας εξηγεί ο κ. Μπουζάκης “η είσοδος του σπηλαίου είναι υποθαλάσσια, δέκα μέτρα περίπου από την επιφάνεια. Μπήκαμε από εκεί και ακολουθώντας μια ανηφορική πορεία 30 μέτρων μέσα σε ένα στενό τούνελ φτάσαμε στο σπήλαιο.” Εκεί τα εννιά άτομα της αποστολής έμειναν έκθαμβοι. Φωτίζοντας τον γύρω χώρο αντίκρισαν μια μεγάλη αίθουσα ύψους 6 περίπου μέτρων και με διάμετρο 70 μ. Αν και δεν υπήρχε φυσικό φως η αίθουσα, που προφανώς βρίσκεται στην ξηρά αλλά σε μεγάλο βάθος και η είσοδος της είναι υποθαλάσσια, αερίζονταν, με αποτέλεσμα η παραμονή των δυτών να είναι κάτι παραπάνω από άνετη!

Πηγή : Περιοδικό Στιγμές